وداع امام سجاد (ع) با این ماه:
السلام علیک یا شهر الله الاکبر و یا عید اولیائه .

السلام علیک یا اکبر مصحوب من الاوقات .

خداحافظ ای ماه غفران و رحمت /

خداحافظ ای ماه عشق و عبادت
خداحافظ ای ماه نزدیکی بر آرزوها /

خداحافظ ای ماه مهمانی حق تعالی
خداحافظ ای دوریت سخت و جانکاه /

خداحافظ ای بهترین ماه الله

وداع اى ماه عشق و جوشش و شور /

وداع ای ماه حق و تابش نور
وداع اى شافع مقبول درگاه /

وداع اى استان عصمت الله . . .
آرزومند قبولی عبادات شما

رمضان مى رود و مى بَرد از کف ما /

آن که سى روز صفا یافت از او محفل ما
رمضان رفت و دریغا که به امضا نرسد /

طاعتِ ناقصِ ما ، روزه ناقابل ما  . . .

آمدیم از سفر دور و دراز رمضان /

پی نبردیم به زیبایی راز رمضان
هر چه جان بود سپردیم به آواز خدا /

هر چه دل بود شکستیم به ساز رمضان . . .

رمضان گذشت از من چه کنم که بینوایم /

دل من ز حبّ دنیا نگذشت ای خدایم
تبعات هر گناهم شده بود سدّ راهم /

تو به من عطا نمودی که نباشد ادعایم . . .

صبح با باده شعبان و رجب آمده بود /

آن که دیروز مرا داد جواز رمضان
شام آخر شد و با گریه نشستم به وداع /

خواب دیدم نرسیدم به نماز رمضان . . .

کم کم غروب ماه خدا نزدیک می شود /

صد حیف از این بساط که برچیده می شود
در این بهار رحمت و غفران و مغفرت /

خوشبخت آنکسی است که بخشیده می شود . . .

بدرود ای بزرگ ترین ماه خداوند و ای عید اولیای خدا
بدرود ای ماه دست یافتن به آرزوها . . .

خدایا در ساعات پایانی این ماه مارا مشمول رحمت بی پایانت قرار ده
و این وداع را آخرین وداع (باماه مبارک رمضان) عمرمان قرار مده . . .

خدیا ، خروج از ماه مبارک را برای ما مقارن با خروج از تمامی گناهان قرار بده . . .
آمین

حضرت امیر(ع) می‏فرمایند:
«کمترین پاداش روزه ‏داران آن است که در آخرین روز ماه
مبارک رمضان فرشته‏ ای آنان را ندا می‏دهد و می‏گوید:
مژده باد بر شما ای بندگان خدا، که خداوند گناهان گذشته
شما را بخشود. پس مواظب باشید که از این پس چه می‏کنید»